Toda la luz del mediodía
Toda la luz del mediodía é a segunda parte da Trilogía del Sol, á que lle antecede Apocalipsis entre amigos o el día simplemente, unha peza que se estreou en 2021 na Capella en Barcelona co apoio de Barcelona Produció.
Esta triloxía é unha investigación sobre o imaxinario ao redor da luz do sol, a hora do mediodía e as súas escuridades. Se Apocalipsis entre amigos o el día simplemente é unha peza para un horario de amencer, de 6:00 a 9:30 a.m, nun espazo coa entrada de luz natural. Toda la luz del mediodía é proxecto sobre as 12:00 a.m, sobre como traer o mediodía nun espazo indoor, sobre a luz cenital do astro e toda a súa mitoloxía asociada. Así como a primeira parte abordaba a idea de rave e traballaba sobre o estado dos corpos nunha festa; nesta segunda parte, céntrome na siesta do burro, nun corpo que vai da vertical e a enerxía facía a horizontalidade e o casancio.
Julián Pacomio
Performer e creador escénico. Indaga na idea de copia, remake, tradución e apropiación de materiais alleos cos seus proxectos escénicos. Traballa con artistas e coreógrafos como João Fiadeiro (PT), Carolina Campos (BR), Luís Garay (CO), Daniel Pizamiglio (BR-PT), Nazario Díaz (É), Gustavo Ciríaco (BR-PT), Luís Moreno Zamorano (CL) ou Annika Pannitto (IT-É), entre outros. Desde 2018 colabora coa coreógrafa Ángela Millano (É) no proxecto de investigación en artes escénicas Asleep Images, do que forman parte as pezas Make It, Don’t Fake It (2019) e PSYCHO (2020). Outras pezas destacadas son: Apocalipse entre amigos ou o día simplemente (2021) con residencia de ceación en Graner e estreado na Capella (Barcelona), El mundo bajo el mundo (2017), Espacio Hacedor (2016) ou My Turin Horse (2012).
As súas pezas mostráronse en contextos como La Casa Encendida (Madrid), CentroCentro (Madrid), Matadoiro (Madrid), CA2M (Móstoles), Tabakalera (San Sebastián), Azkuna Zentroa (Bilbao), Festival BAD (Bilbao), A Caldera (Barcelona), La Capella (Barcelona), Festival Sâlmon (Barcelona), IVAM (Valencia), Museo del Chopo (CDMX), CCE (Montevideo), Temps d’ Image (Lisboa), Atelier Real (Lisboa), Ou Rumo do Fumo (Lisboa), Desfoga (Cambados) e S’Á (Sassari).
En 2020 foi comisario do ciclo de performances NO NO NO SOLO SOLO NO, para a Sala Amadís de INJUVE. En 2021 comisarió xunto a Ignacio de Antonio Antón de CONTEMPLAR UNA SUPERFICIE INESTABLE, gañadora da convocatoria Inéditos 2021 de La Casa Encendida. Unha exposición sobre Coreografía, performance, cinema e artes visuais. Desde 2016 forma parte do colectivo de artes vivas Bullshit, desenvolvendo os festivais Bullshit MEX (Ciudad de México) e Bullshit UY (Montevideo). Desde 2017 forma parte do colectivo Atelier Real, dirixido por João Fiadeiro, formando parte de Deas/Ocupação (Lisboa. 2019)
É licenciado en Belas Artes (USAL). Máster en Práctica Escénica e Cultura Visual no Museo Reina Sofía. Grao en Filosofía (UNED). Entre 2015 e 2017 participa no programa de Estudos Avanzados en Prácticas Críticas do MNCARS organizado por Artea. En 2020 forma parte de PACAP (Performing Arts Advanced Program) comisariado por João Dous Santos Martins en Forum Dança, Lisboa. Desde 2022 forma parte da colectivo BRUMA no espazo PISCINA, dentro de Forum Dança, xunto aos artistas: Adaline Anobile, Andrei Bessa, Bruno Brandolino, Carolina Campos, Bibi Dória, Márcia Lança, Julián Pacomio, Daniel Pizamiglio, Letícia Skrycky e Romain Beltrão Teule – artistas de Brasil, España, Francia, Portugal, Suíza e Uruguai.