Este novo proxecto que imaxinamos como unha peza en diálogo directo coa identidade, na busca de construir un lapso de tempo suspendido onde o identitario non ten a obriga de acabar, de definirse e os movementos que o acompañan non deixan de fluir nese saberse efémeros, fuxidíos, pasaxeiros. Reiterar ese aquí e agora como taboleiro de xogo que fuxe da permanencia e xoga nos traxectos sen chegar a ser.
As primeiras ideas e puntos de partida, lévannos a continuar indagando nesa articulación entre identidade, público, corpo e espazo na representación escénica, interese que nos acompañan ao longo do noso traballo e para o que nesta ocasión recollemos como referente inicial a creación fotográfica e a poética inxerida na obra de Claude Cahun.